Het is weer december en dat kan inmiddels maar 1 ding betekenen: De Winterbier kroegentocht in Wijchen. Al jaren worden er meerder biertochten per jaar georganiseerd in Wijchen. Daar kan je dan de lekkerste speciaalbieren die bij dat seizoen horen proeven. Er is een tocht in de lente, herfst en winter.
Nu dus de winterbiertocht.
De bodem
Inmiddels is het traditie geworden dat we voorafgaand aan een kroegentocht even een bodempje leggen bij Lieve Sophie. Het werden twee kroketten met brood en mayo. Liever waren we ook gestart met de kroegentocht bij Lieve Sophie, maar om een of andere onduidelijke reden kon dat niet. Jammer.
Dan maar naar Meneer Smit, waar de tocht der tochten uiteindelijk begon.
Bij Meneer Smit hadden ze op de tap 2 soorten winterbier: IJndejaars IJ van brouwerij "t IJ uit Amsterdam, en een Royale Weizen IPA van Grolsch.
Twee uitstekende speciaalbieren waar het aan het begin van de tocht al moeilijke keuzes gemaakt moesten worden. Keuzes die verderop in de tocht gevolgen hadden, maar daarvan was nog niks bekend toen het eerste bier besteld werd. Het is een IJndejaars IJ geworden. De andere helft koos voor de Royale Weizen.
De Hemel
Nadat het bier bij Meneer Smit weggedronken was werd de eerste etappe afgelegd naar Thuis bij Fien. Niet de meest schokkende etappe, maar toch goed voor zeker 3 minuten fantaseren wat er daar op de tap zat. We werden niet teleurgesteld. Van de Nijmeegse brouwerij de Hemel stond de Oerbok en Nieuw Ligt op het programma. Het is een Nieuw Ligt geworden, maar van de Oerbok zijn er nog een paar slokken geproefd. Allebei heerlijke biertjes.
Keuzestress?
Hierna volgde de langste etappe van de tocht, van Thuis bij Fien naar Lieve Sophie, waar we voordat de tocht begon een bodempje gelegd hadden. Normaal gesproken willen we hier starten, want dat is lekker makkelijk na het eten. Maar goed, het mocht niet zo zijn. Dus dan maar als derde tussenstop. Op het programma stonden de Texels Noorderwiend en... IJndejaars IJ... 2x de IJndejaars IJ op het programma in de winterbiertocht? Ja dus. Hoewel dit een zeer lekker biertje was, had ik geen zin om twee keer hetzelfde te drinken. Het werd dus min of meer gedwongen de Texels Noorderwiend. Welke overigens ook prima smaakte. Maar toch proefde hij bekend. En ja hoor, in 2018 stond ie ook al op het programma. Aan de ene kant wel jammer, je probeert graag iets anders, maar aan de andere kant is het niet erg om goede bieren twee keer te drinken.
Het was al reeds gezellig op het verwarmde terras waar het lokale handbalteam bij elkaar met de handen onder de dekens zat en er een Vitesse fan vriendelijk met joelgeroep werd uitgezwaaid.
Delirium
Nadat het handbalteam via de kasteeltuin naar een andere kroeg ging, vervolgden wij onze weg richting Cafe Zus. Een unieke kroeg in Wijchen waar je nog lekker aan de bar kan zitten, voetbal kijken en nuilen (kwatsen). De bieren die daar aangeboden werden waren de Delirium Christmas, Sometimes You Are Nut en de Cuvee Clarisse Quadrupel. Als er een moment in de tocht was dat we erdoorheen zaten was het wel hier. Hoe moet je nu kiezen uit 3 van zulke toppers? Je zou er bijna een delirium van krijgen. Die is het dus ook geworden. Maar ook hier gold weer dat er van de andere twee ook een paar slokken geproefd zijn. En naar later bleek dat er een mogelijkheid was om je glas bij te vullen. Maar dat zagen de ogen niet meer zo scherp. En dat was achteraf misschien maar beter ook, zeker gezien de zware beproevingen die we nog te doorstaan kregen.
De bierkar
Nadat de Delirium Christmas was weggewerkt vertrokken we naar Zaal 4. Daar stond een bierkar voor de deur met maar liefst 4 keuzes. Erg leuk en veel luxe, maar ook weer heel veel nadenkwerk over welk bier er nu aan de beurt was. De keuzes waren een Gijle Bock uit 2019, een Hertog Jan Bock uit 2018, Kasteel Rubus Framboos en een La Trappe Isi d'or van 2023.
De keuze was nog lastig, maar uiteindelijk voelde het toch als heiligschennis om de Hertog Jan te laten staan. Die is het dus geworden. Maar ook de Gijle Bock en de Rubus waren een ware biersensatie. De kar vonden we leuk bedacht, maar de jongelui uit het dorp dachten daar anders over. Nadat de lokale pubers een staarwedstrijd met de barman hadden gehouden dropen ze af op de crossfiets.
Volgens jaar hopen we dat Wijchen Schaatst er weer staat. Dan kunnen we net als vorig jaar hangend over de reling de curlingteams aanmoedigen.
We haalden een broodje bij Bufkes, lachten wat om een paar schuine opmerkingen en gingen door naar Brownies en Downies voor het zesde biertje alweer.
Bokken
Bij Brownies en Downies was de keuze aanzienlijk makkelijker, kiezen uit een IJsbock of een Bokkige Boom is niet zo moeilijk. Het werd natuurlijk de IJsbock van Gulpener. Een heerlijk lekker speciaalbier die zeker vaker gedronken gaat worden. De keuze was eigenlijk van de hele groep unaniem. Dat was ook best uniek.
De IJsbock was weg, nog maar 3 kroegen te gaan. Het word allemaal wat melancholischer want het is zonde om te zien dat het eind van de tocht eraan zit te komen.
Anneke
Café Anneke is ook weer zo'n parel uit Wijchen. Een aandelencafe, waar een normaal gesproken een hele hoop lekkere speciaalbieren op de kaart staan. Ook nu weer, maar voor de winterbiertocht stonden er een Brand Winterbock en een Jopen Uiteinde IPA op de kaart. Hoewel ik persoonlijk geen fan van Brand ben, ben ik nog minder fan van IPA. Dus het is de Winterbock van Brand geworden. En hoewel ik zei dat ik geen fan van Brand was, ben ik positief verrast door de smaak van hun Winterbock.
Grote prestaties
Bij Zaal Sterrebosch kom je echt in hogere sferen terecht door het reeds gedronken bier. Lekker bij een vuurkorf staan, terugdenken aan de voorgaande jaren dat er mensen waren die zo zat waren dat ze dwars door zo'n vuurkorf heen stapten en niks in de gaten hadden. Heerlijk, altijd leuk bij Sterrebosch.
En wat zat er op de tap? Twee keer een Grand Prestige, een uit 2015 en de ander uit 2023. Er zijn heel wat lastige keuzes geweest op deze planeet, maar dit grenst aan misdaden tegen de menselijkheid. Hoe kan je twee van zulke toppers tegelijk op de tap hebben terwijl je er maar een mag kiezen? Dit is niet eerlijk en bij deze doe ik mijn beklag dat dit nooit meer mag gebeuren. Uiteindelijk is de keuze gevallen op de 2015 editie. Hoe langer dat ie gerijpt heeft, hoe beter zeggen ze over de Grand Prestige. Na acht jaar zou ie op zijn best zijn. En laat dat nu net het geval zijn. En wat was ie lekker. Toen we doorliepen naar de Arend hadden we besloten dat ze de versie van 2023 nog maar een keer moeten tappen in 2031. Over acht jaar dus.
Acht jaar?
Die acht jaar werden eerder acht minuten want wat schertste onze verbazing toen we bij de Arend naar binnen liepen? De Grand Prestige van 2023 op de tap! En de Texels Noorderwiend, samen met de al uitverkochte Zuster Agatha. Dat was eigenlijk wel snel. En de Noorderwiend was al genuttigd bij Lieve Sophie, omdat daar ook al IJndejaars op de kaart stond, net als bij Meneer Smit. Dit had gewoon een levensgroot probleem op kunnen leveren. Stel nou dat we bij de Sterrebosch voor de Grand Prestige uit 2023 gekozen hadden, dan hadden we echt twee keer dezelfde moeten kiezen. Gelukkig zijn we voor deze ellende behoed gebleven door het spel tactisch gespeeld te hebben. Nadat we een vriend nog een Boswandeling aangeboden hebben gingen we op zoek naar het laatste deel van de avond, het diner.
De grill
Nadat we de Arend zeer goedgemutst hadden verlaten wilden we eigenlijk gaan eten bij steakhouse Difference. Lekker een goede biefstuk of mixed grill. We waren al binnen, maar de eigenaar stelde een vraag: Met hoeveel zijn jullie? Helaas was vijf niet het antwoord wat ie wilde horen. Vier kon wel, maar we werden het niet eens over wie we op moesten offeren. Dan maar ergens anders heen. Grill Restaurant Sarajevo is het geworden.
Daar binnengekomen heette de gastvrouw ons welkom bij de Joegoslaaf. Haar woorden, niet de onze. En eerlijkheid gebied mij te zeggen dat het heerlijk was, maar door de schuine opmerkingen en grappen maken we ons redelijk zorgen. Want het zou zomaar kunnen dat er echt een Joegoslaaf voor de deur staat met andere bedoelingen. Zeker toen we voor de grap deden of we weg zouden rennen omdat het pinapparaat defect was. Maar eerlijk zoals we zijn hebben we er drie achter gelaten toen we geld deden pinnen. Nadat we net lang genoeg weg bleven zodat de rest zich zorgen ging maken, kwamen we binnen en hebben netjes afgerekend.
Eindoordeel
Al met al een zeer geslaagde middag. Veel gedronken en nog meer gelachen. Dat mag ook wel in deze tijd van het jaar. Enige smet waren de enkele dezelfde bieren die her en der op de kaart stonden. Het zou mooi zijn als zulk soort dilemma's voorkomen zouden kunnen worden.
Maar eigenlijk maakt het niet uit, we gaan de volgende keer toch weer!